ΠΟΛΥΥΔΡΟΑΜΝΙΟ (περισσότερος όγκος αμνιακού υγρού από το κανονικό)
όγκος αμνιακού υγρού? Υποδεικνύει την ισορροπία μεταξύ της παραγωγής και της δαπάνης του αμνιακού υγρού. Η παραγωγή αμνιακού υγρού εξαρτάται από διάφορες πηγές, μαζί με την ηλικία κύησης. Το αμνιακό υγρό σχηματίζεται ιδιαίτερα στα μεσαία και όψιμα στάδια της εγκυμοσύνης, ιδιαίτερα με την παραγωγή εμβρυϊκών ούρων και τη διαρροή κυψελιδικού υγρού στους εμβρυϊκούς πνεύμονες. Η αποβολή του υγρού γίνεται κυρίως με την κατάποση του υγρού από το μωρό και την απορρόφηση του υγρού από την επιφάνεια του πλακούντα (συντρόφου του μωρού).
Υπάρχουν πολλές καταστάσεις στις οποίες το αμνιακό υγρό παίζει ρόλο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τα πιο σημαντικά από αυτά είναι η σωστή διαμόρφωση του σκελετικού συστήματος παρέχοντας επαρκή φυσικό χώρο για την ανάπτυξη του μωρού, διασφαλίζοντας τη σωστή ανάπτυξη των πνευμόνων, προστατεύοντας το μωρό από εξωτερικά τραύματα, αποτρέποντας την έκθεση του μωρού στο στρες αποτρέποντας τη συμπίεση του ομφάλιου λώρου. . Φυσιολογικά, ο όγκος του αμνιακού υγρού κορυφώνεται περίπου στις 32 εβδομάδες κύησης, φτάνει το 1 λίτρο στις 36 εβδομάδες και στη συνέχεια μειώνεται σταθερά μέχρι τις 42 εβδομάδες.
Οι πιο συχνές κλινικά ανωμαλίες είναι πολύ λίγο ή πολύ νερό. Υπάρχει μεγαλύτερη επίγνωση και ανησυχία στις μέλλουσες μητέρες, ότι το μωρό έχει λιγότερο αμνιακό υγρό. Ωστόσο, η περίσσεια αμνιακού υγρού του μωρού είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντική με την έλλειψή του και εάν δεν ληφθεί μέριμνα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ανεπιθύμητες καταστάσεις για τη μητέρα και το μωρό. περίπου το 1% των κυήσεων.
Αιτιολογικό:
Εκτός από τον βαθμό πολυυδραμνίου, η αιτία του πολυυδραμνίου συχνά καθορίζει την πορεία της εγκυμοσύνης. Η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων πολυυδραμνίου είναι ιδιοπαθείς (άγνωστη αιτία).
Αλλοι λόγοι;
1) Δομικές ανωμαλίες του μωρού. Το πολυϋδράμνιο παρατηρείται συχνά σε βρέφη με ανωμαλίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα και στο πεπτικό σύστημα. Βλάβη του μηχανισμού κατάποσης του μωρού λόγω ανωμαλιών στο κεντρικό νευρικό σύστημα, απουσία προστατευτικών περιβλημάτων λόγω ανωμαλιών στη δομή της κεφαλής, μπορεί να αναπτυχθεί με τη διέλευση υγρού στο αμνιακό υγρό, μπορεί να αναπτυχθεί λόγω αδυναμίας κατάποση αμνιακού υγρού λόγω ανωμαλιών στο πεπτικό σύστημα όπως ατρησία οισοφάγου, καρδιακά προβλήματα του εμβρύου (καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακές βαλβίδες), στένωση, καρδιακές αρρυθμίες), σε ελαττώματα στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα του μωρού, ως αποτέλεσμα αναπτύσσεται αυξημένο αμνιακό υγρό της διαρροής υγρού στο αμνιακό υγρό κατά μήκος του εντερικού τοιχώματος.
2) Χρωμοσωμικές ή γενετικές ανωμαλίες. Το ποσοστό χρωμοσωμικής ανωμαλίας σε περιπτώσεις πολυυδράμνιο μπορεί να φτάσει έως και 35%. Οι πιο συχνές ανωμαλίες είναι η τρισωμία 13, 18, 21 (σύνδρομο Down).
3) Νευρομυϊκές παθήσεις: Προκαλούν αύξηση του όγκου του αμνιακού υγρού λόγω της επιδείνωσης του μηχανισμού κατάποσης.
4) Διαβήτης στη μητέρα: Είναι μια από τις συχνές αιτίες πολυυδραμνίου (υπερβολικός όγκος αμνιακού υγρού από το φυσιολογικό). Συνήθως εξελίσσεται με κακό έλεγχο του σακχάρου και εμβρυϊκές ανωμαλίες. Περισσότερο από το κανονικό σάκχαρο στη μητέρα περνά στο μωρό, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ποσότητα του σακχάρου στο αίμα του μωρού. Ανάλογα με αυτή την κατάσταση, υπάρχει μια ροή υγρού κατά μήκος της επιφάνειας του πλακούντα (συζύγου του μωρού) προς την αμνιακή κοιλότητα και αναπτύσσεται πολυϋδράμνιο. Ένας δεύτερος λόγος είναι ότι το αμνιακό υγρό αυξάνεται ως αποτέλεσμα της υπερβολικής ούρησης του μωρού λόγω του αυξημένου σακχάρου στο αίμα του μωρού.
5) Συγγενείς λοιμώξεις. Αναπτύσσεται λόγω λοιμώξεων όπως τοξοπλάσμωση, ερυθρά, κυτταρομεγαλοϊός και σύφιλη. Αυτά σπάνια προκαλούν πολυϋδράμνιο.
6) Μετάγγιση από δίδυμο σε δίδυμο σε πολύδυμες κυήσεις
7) Εγκυμοσύνη με ισοανοσοποίηση Rh
Διάγνωση:
Η διάγνωση γίνεται με κλινικά ευρήματα με υπερηχογράφημα. Το πολυϋδράμνιο (υπερβολικό αμνιακό υγρό) διαγιγνώσκεται όταν ο δείκτης αμνιακού υγρού είναι μεγαλύτερος από 24-25 cm (240-250 mm) στα τέσσερα τεταρτημόρια της κοιλιάς που μετρήθηκαν με υπερηχογράφημα.
Προσέγγιση των περιπτώσεων πολυυδραμνίου: Πρώτα από όλα θα πρέπει να διερευνηθεί η αιτία ανάπτυξης πολυυδραμνίου (περισσότερος όγκος αμνιακού υγρού από το κανονικό).
Προκειμένου να διερευνηθεί η αιτία του πολυυδραμνίου (περισσότερος όγκος αμνιακού υγρού από το κανονικό), η μητέρα θα πρέπει να αξιολογηθεί ως προς τον διαβήτη, τη μόλυνση και την ασυμβατότητα του αίματος.
Το μωρό θα πρέπει να αξιολογηθεί με λεπτομερή υπερηχογράφημα δεύτερου επιπέδου ως προς την παρουσία δομικής ανωμαλίας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αμνιοπαρακέντηση μπορεί να συνιστάται στον ασθενή για ανάλυση χρωμοσωμάτων του μωρού για την πιθανή αιτία και για την ανίχνευση ιογενών λοιμώξεων.
Μόλις εντοπιστεί η πάθηση που προκαλεί την αύξηση του αμνιακού υγρού, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί εάν είναι δυνατόν. Σε περιπτώσεις ήπιου ή μέτριου πολυυδραμνίου, ο ασθενής συνήθως παρακολουθείται σε τακτά χρονικά διαστήματα μέχρι τον τοκετό.
Ανεπιθύμητες καταστάσεις λόγω πολυυδραμνίου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης:
• Η πιο συχνή επιπλοκή που σχετίζεται με τον πολυϋδράμνιο. Αιμορραγία που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή της μητέρας και του μωρού λόγω της πρόωρης αναχώρησης του συζύγου του μωρού.
• Λόγω υπερβολικού τεντώματος της μήτρας λόγω περίσσειας υγρών, η μήτρα δεν μπορεί να συσπαστεί σωστά μετά τον τοκετό και μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία που είναι δύσκολο να ελεγχθεί.
• Αυξάνεται ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού.
• Πρόπτωση του λώρου, η οποία μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τη ζωή του μωρού λόγω πρόωρης ρήξης των εμβρυϊκών μεμβρανών (αμνιακός σάκος).
