Δηλώνοντας ότι ο σημαντικότερος παράγοντας που εξασφαλίζει τη δύναμη και την επιβίωση ενός ανθρώπου είναι η ψυχική και ψυχική υγεία, ο Δρ. Ο Μεχμέτ Γιαβούζ είπε, «Δεν είναι δυνατό για ένα άτομο που έχει αρχίσει να εμφανίζει σημάδια σχιζοφρένειας να σταθμίσει τη δική του κατάσταση και να καταλήξει σε ακριβή συμπεράσματα.
Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής θα πρέπει να υποστηρίζεται κατευθύνοντας την οικογένειά του και τους στενούς του φίλους. Κοινώς, τα άτομα με σχιζοφρένεια λένε ότι ελέγχονται από τις φωνές μέσα στο κεφάλι τους, ότι ελέγχονται τα συναισθήματα και οι σκέψεις τους, ότι οι ιδέες τους είναι κλεμμένες.
Το πιο ξεκάθαρο σημάδι ότι ένα άτομο έχει σχιζοφρένεια είναι οι αυταπάτες του ασθενούς. Ισχυρισμός ότι συνέβησαν μη έμπειρα γεγονότα, τα οποία ο ασθενής ισχυρίζεται ότι είναι αληθινά παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι δεν είναι αλήθεια. Αυτό λέγεται αυταπάτη», είπε.
«Η ασθένεια δεν επιδεινώνεται, η κοινωνία την κάνει επιθετική»
Δηλώνοντας ότι οι σχιζοφρενείς ασθενείς, που αντιλαμβάνονται τους ανύπαρκτους ήχους, τις μυρωδιές και τις εικόνες ως πραγματικές, αντιδρούν στις αυταπάτες που βιώνουν σαν να ήταν αληθινές, ο Yavuz είπε:
Ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατόν οι ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με σχιζοφρένεια να συνεχίσουν την καθημερινή τους ζωή και την εργασία τους.
Η ψευδής πεποίθηση στην κοινωνία ότι οι σχιζοφρενείς ασθενείς είναι επιθετικοί τους κάνει να απομονώνονται από την κοινωνική ζωή. Εάν ο ασθενής δεν αποκλειστεί από την κοινωνική ζωή και γίνει αποδεκτός, θα ανταποκριθεί πιο γρήγορα στη θεραπεία.
«Αυξάνονται οι τάσεις αυτοκτονίας»
Δηλώνοντας ότι σε ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με σχιζοφρένεια, συχνά μπορεί να παρατηρηθούν διαταραχές του λόγου, δεν μπορούν να δώσουν τις σωστές απαντήσεις την κατάλληλη στιγμή. Ο Γιαβούζ είπε:
«Εάν η προσωπική τους υγιεινή αρχίσει να μειώνεται, εάν δεν ξεκινήσει θεραπεία ή δεν μπορεί να σημειωθεί πρόοδος στη θεραπεία, οι ασθενείς δεν χάνουν πλέον κάθε ενδιαφέρον για το περιβάλλον τους, καθώς και δεν μπορούν να φροντίσουν καν τον εαυτό τους και τείνουν να αυτοκτονήσουν. Όπως συμβαίνει με όλες τις ασθένειες, η σχιζοφρένεια, μια γενετική ασθένεια, κληρονομείται στα μέλη της οικογένειας.
Π.χ; Εάν ένας από τους γονείς έχει σχιζοφρένεια, ο κίνδυνος να αρρωστήσει το παιδί είναι μεταξύ 10 και 15 τοις εκατό. Εάν και οι δύο γονείς είναι άρρωστοι, το ποσοστό αυτό φτάνει το 40 τοις εκατό. Ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου σε ένα παιδί που έχει διαγνωστεί με σχιζοφρένεια είναι 10 φορές υψηλότερος από αυτόν των άλλων παιδιών.
«Η σχιζοφρένεια τρέφεται από το στρες»
Ο Γιαβούζ δήλωσε ότι άτομα που έχουν γενετική προδιάθεση, παρουσιάζουν επιδείνωση των χημικών ουσιών του εγκεφάλου και που βρίσκονται υπό έντονο στρες βρίσκονται στην ομάδα κινδύνου και δήλωσε ότι η ασθένεια εκδηλώνεται κυρίως λόγω ορμονικών και σωματικών αλλαγών που βιώθηκαν στη νεολαία.
Τύποι και συμπτώματα σχιζοφρένειας
Ο Δρ. Ο Yavuz απαρίθμησε τους τύπους και τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας ως εξής: «Ασθενείς με συμπτώματα όπως ψευδαισθήσεις, αυταπάτες και σκεπτικισμό περιλαμβάνονται στον τύπο της παρανοϊκής σχιζοφρένειας. Αυτοί οι ασθενείς κρύβουν τα συμπτώματά τους και δεν αποδέχονται ότι είναι άρρωστοι.
Οι ασθενείς με υπερευαισθησία στη συμπεριφορά τους, διαταραχές στη ροή της σκέψης και της ομιλίας αγωνίζονται με τη δυσοργανωμένη σχιζοφρένεια και την εσωστρέφεια και την απομόνωση από τον έξω κόσμο είναι συχνές. Η κατατονική σχιζοφρένεια, κατά την οποία ο ασθενής παραμένει σταθερός στο ίδιο σημείο για μεγάλο χρονικό διάστημα με κινητική διαταραχή, εμποδίζει το άτομο να συνεχίσει την καθημερινότητά του.
Η ασθένεια δεν μπορεί πάντα να κατηγοριοποιηθεί και μπορεί να περιέχει συμπτώματα όλων αυτών των τύπων, οπότε ονομάζεται αδιαφοροποίητη σχιζοφρένεια.
Πώς πρέπει να είναι η προσέγγιση των ασθενών με σχιζοφρένεια;
Τονίζοντας ότι η οικογένεια πρέπει να έχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την ασθένεια σχετικά με την προσέγγιση της σχιζοφρένειας, ο Γιαβούζ είπε: «Οι προσδοκίες θα πρέπει να διατηρηθούν πιο ρεαλιστικές και αυτή η κατάσταση θα πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την προετοιμασία του σχεδίου θεραπείας.
Θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι ο ασθενής, ο γιατρός και η οικογένεια συνεργάζονται με καλό τρόπο προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η φαρμακευτική αγωγή διεξάγεται τακτικά, να μην διακόπτεται και να γίνει ένα πρόγραμμα αποκατάστασης για τη ζωή του ασθενούς. Εάν άλλα άτομα έχουν αρνητική στάση απέναντι στον σχιζοφρενή ασθενή, μπορεί να εμφανιστούν και άλλες ψυχιατρικές διαταραχές εκτός από τη σχιζοφρένεια.
Η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές είναι οι πιο συχνές. Με ενσυναίσθηση, αυτό το πρόβλημα μπορεί εύκολα να ξεπεραστεί», είπε.
«Μην απελπίζεστε, μην απομονώνεστε από την κοινωνική ζωή»
Δηλώνοντας ότι η απελπισία, η απομάκρυνση από το περιβάλλον και η χρήση επιβλαβών ουσιών προκαλούν την πρόοδο των ασθενών, ο Γιαβούζ είπε: «Οι ασθενείς πρέπει να τηρούν τα σχέδια θεραπείας τους.
Η φαρμακευτική αγωγή, η οποία διακόπηκε με τη σκέψη «είμαι καλά τώρα», επαναφέρει επίσης τον ασθενή από το επίπεδο που ξεκίνησε. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους εάν έχουν οποιοδήποτε πρόβλημα με τα φάρμακα.
Είναι πολύ σημαντικό για τον ασθενή να διατηρεί ισορροπία βάρους και να δίνει σημασία στην προσωπική φροντίδα, γιατί μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο για τον ασθενή να κάνει ακόμη και ντους και να πλύνει το πρόσωπό του.
Η ζωή με σχιζοφρένεια είναι πολύ δύσκολη για τον ασθενή. Η αντιμετώπιση της ασθένειας είναι μια εξαντλητική και προκλητική διαδικασία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η δέσμευση του ατόμου στη ζωή και η αλληλεπίδραση με το κοινωνικό περιβάλλον είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία στην επιτυχία της θεραπείας.
Η απελπισία του ασθενούς και των συγγενών του κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της νόσου είναι αρνητική για τη θεραπεία. Μην απελπίζεστε, μείνετε μακριά από βλαβερές ουσίες και διατηρήστε πάντα επαφή με το γιατρό σας.
