Δίνοντας πληροφορίες για την επιληψία, Medical Park Samsun Hospital Pediatric Neurology Clinic Uzm.Dr. Η Hülya İnce είπε, «Η επιληψία είναι μια ασθένεια που προέρχεται από τον εγκέφαλο και εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενες κρίσεις. Μια ξαφνική και υπερβολική ηλεκτρική εκκένωση που διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία των νευρικών κυττάρων μπορεί να προκαλέσει αλλαγή στη συμπεριφορά και τη συνείδηση του ατόμου.
Οι επιληπτικές κρίσεις προκαλούν αλλαγές στις αισθήσεις ή στη συμπεριφορά. «Μια κρίση μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους, όπως κενό βλέμμα, σπασμούς, ανεξέλεγκτες κινήσεις, αλλαγές στη συνείδηση, ασυνήθιστες αισθήσεις», είπε.
Δηλώνοντας ότι η επιληψία είναι μια ασθένεια επιληπτικών κρίσεων και όχι μια ψυχιατρική κατάσταση, ο İnce είπε, «Υπολογίζεται ότι το 1 τοις εκατό του γενικού πληθυσμού έχει επιληψία. Σύμφωνα με αυτή την εκτίμηση, περίπου 720 χιλιάδες άνθρωποι στην Τουρκία έχουν επιληψία.
Οι κρίσεις είναι συχνές στην παιδική και εφηβική ηλικία. Ο λόγος που εμφανίζεται συχνά σε αυτή την ηλικία είναι ότι ορισμένα παιδιά έχουν χαμηλό κατώφλι επιληπτικών κρίσεων. κατώφλι κατάσχεσης? Αυτό είναι το επίπεδο στο οποίο ο εγκέφαλος παθαίνει κρίση και ο ουδός της κρίσης συνήθως αυξάνεται καθώς ο εγκέφαλος ωριμάζει. Η επιληψία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα περισσότερων από 1 επιληπτικών κρίσεων.
Τα πιο σημαντικά σημάδια επιληπτικής κρίσης στα μωρά είναι όταν ένα καθιστό μωρό διπλώνει επανειλημμένα προς τα εμπρός ή ρίχνει το κεφάλι του προς τα εμπρός και όταν ένα ξαπλωμένο μωρό κάνει μια κίνηση πιάνοντας ανάσκελα και με τα δύο χέρια.
Αναφερόμενος στα συμπτώματα των επιληπτικών κρίσεων σε παιδιά και εφήβους, ο İnce είπε: «Ξαφνικά αποσπάται η προσοχή του και δεν μπορεί να παρατηρήσει τι συμβαίνει γύρω του, δεν ανταποκρίνεται για λίγο, κουνάει το κεφάλι του ρυθμικά, αναβοσβήνει γρήγορα, κάνει αφύσικες κινήσεις το ένα μετά. ο άλλος, έχοντας επαναλαμβανόμενα άλματα στα χέρια ή στα πόδια, ανήσυχο ή νυσταγμένο όταν ξυπνά από τον ύπνο, πέφτει απότομα χωρίς λόγο, νυστάζει ή μπερδεύεται μετά από έναν ξαφνικό πόνο στο στομάχι, βιώνει ξαφνικό φόβο, πανικό ή θυμό χωρίς λόγο, συχνά επειδή κάτι έχει περίεργη γεύση Μιλώντας για το πώς μυρίζει, φαίνεται, ακούγεται περίεργο ή αισθάνεται περίεργο όταν το αγγίζετε.
Τα αίτια της επιληψίας ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία στην οποία ξεκινούν. Οι κρίσεις ταξινομούνται ως συμπτωματικές όταν η αιτία είναι γνωστή και ως ιδιοπαθείς όταν η αιτία είναι άγνωστη. Τα αίτια της επιληψίας που μπορούν να ανιχνευθούν στο 25-40 τοις εκατό των ασθενών είναι γενετική, προβλήματα κατά τη γέννηση, αναπτυξιακές διαταραχές, εγκεφαλικά τραύματα, λοίμωξη και όγκος εγκεφάλου.
Υπογραμμίζοντας ότι ο κίνδυνος να παρουσιάσει ένα παιδί επιληπτικές κρίσεις χωρίς γνωστό λόγο είναι 1-2 τοις εκατό, εάν ένας από τους γονείς έχει επιληψία, το ποσοστό αυτό αυξάνεται περίπου στο 6 τοις εκατό και έδωσε τις ακόλουθες πληροφορίες: «Οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις επιδεινώνουν την επιληψία.
Οι επιληπτικές κρίσεις που προέρχονται από ένα μέρος του εγκεφάλου ονομάζονται μερικοί-εστιακές κρίσεις, ενώ οι κρίσεις που προέρχονται από το σύνολο ονομάζονται γενικευμένες κρίσεις. Οι μερικές κρίσεις χωρίζονται σε απλές μερικές κρίσεις και σε σύνθετες μερικές κρίσεις. Οι διάχυτες κρίσεις χωρίζονται σε τέσσερις ως κρίσεις απουσίας, τονικοκλονικές κρίσεις, ατονικές κρίσεις και μυοκλονικές κρίσεις.
Για τη διάγνωση της επιληψίας, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ένα πλήρες ιστορικό και φυσική εξέταση, καθώς και εξετάσεις αίματος. Εάν είναι δυνατόν, η βιντεοσκόπηση της στιγμής της κατάσχεσης από την οικογένεια μπορεί να παρέχει διαφωτιστικές πληροφορίες. Η ηλεκτροεγκεφαλογραφία και οι απεικονιστικές μέθοδοι είναι απαραίτητες για τη διάγνωση. Οι κρίσεις περισσότερων από τους μισούς από αυτούς με επιληψία ελέγχονται με ένα μόνο φάρμακο. Σε άλλες, οι κρίσεις μπορούν να ελεγχθούν μόνο με τη χρήση περισσότερων του ενός φαρμάκων μαζί.
Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί στο 10 τοις εκατό των ασθενών των οποίων οι κρίσεις δεν μπορούν να προληφθούν παρά όλα αυτά. Αν και εξαρτάται από τον τύπο της επιληψίας, η επιληψία τελειώνει στη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών και αυτά τα παιδιά σταματούν να χρησιμοποιούν ναρκωτικά, μερικά από αυτά μπορούν να παραμείνουν χωρίς κρίσεις για πολλά χρόνια χρησιμοποιώντας τακτικά τα φάρμακά τους, αλλά τα φάρμακά τους δεν μπορούν να σταματήσουν».
