Τα μωρά που κάθονται χωρίς βοήθεια, μπουσουλάνε ή κρατιούνται από τα πόδια τους πριν περπατήσουν οι συνομήλικοί τους συνήθως νωρίτερα. Εάν το περπάτημα καθυστερήσει, θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη άλλα αναπτυξιακά στάδια. Μέχρι τον 18ο μήνα, το μωρό θα πρέπει να λέει 5-10 λέξεις με νόημα, να επισημαίνει τι θέλει, να κατανοεί τι λέγεται κατάλληλο για την ηλικία του και να επισημαίνει τι θέλει με το δάχτυλό του. Εάν υπάρχει πρόβλημα σε αυτά τα βήματα, το παιδί θα πρέπει να οδηγηθεί στον νευρολόγο.
Λόγοι για την καθυστέρηση του περπατήματος:
Το πολύ γρήγορο σύρσιμο του μωρού μειώνει τον ενθουσιασμό του μωρού για περπάτημα. Θα μπορεί να φτάσει παντού εύκολα έρποντας αντί να περπατήσει.
Υπερπροστατευτικοί γονείς: κρατώντας το μωρό στην αγκαλιά όλη την ώρα, αποφεύγοντας να βάλετε το μωρό στο πάτωμα με τη σκέψη ότι κρυώνει, μικρόβια ή πέφτει
Το υπερβολικό βάρος προκαλεί καθυστέρηση στο περπάτημα του μωρού και άλλες κινητικές κινήσεις όπως το μπουσούλημα και το στρίψιμο.
Το να βάζει το μωρό συνεχώς μπροστά σε αυτό που θέλει προκαλεί έλλειψη κινήτρων.
Ασθένειες που αφορούν το νευρολογικό σύστημα: Αυτές οι ασθένειες εμφανίζονται συχνά νωρίτερα. Εάν το μωρό δεν κρατούσε το κεφάλι του τον 3ο μήνα, δεν άρχισε να γυρίζει τον 6ο-7ο μήνα, δεν καθόταν χωρίς στήριξη τον 8ο μήνα, θα πρέπει να διερευνηθεί σε αυτά τα στάδια.
Πότε πρέπει να επιδεικνύεται ένα μωρό στον γιατρό για καθυστερημένη βάδιση;
Εάν ανησυχείτε ότι το μωρό σας αρχίζει να περπατάει αργά, μιλήστε με το γιατρό σας.
Πάρτε το μωρό σας στο γιατρό εάν: Εάν το μωρό σας δεν περπατάει στους 18 μήνες Εάν το μωρό σας περπατά μόνο στις μύτες των ποδιών Εάν το μωρό σας έχει πρόβλημα με άλλα αναπτυξιακά στάδια Εάν το μωρό σας χρησιμοποιεί περισσότερο ένα πόδι ή πόδι, υπάρχει διαφορά στις κινήσεις του σώματος μεταξύ δεξιού και αριστερού Για να τονίσουμε ξανά, ένα παιδί που δεν μπορεί να περπατήσει μπορεί να περιμένει έως και 18 μήνες χωρίς ανησυχία, με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει καθυστέρηση σε άλλα αναπτυξιακά στάδια και η φυσική εξέταση και η νευρολογική εξέταση του γιατρού είναι φυσιολογικές. Ωστόσο, εάν ο γιατρός που ακολουθεί το μωρό σας έχει οποιεσδήποτε αμφιβολίες ή/και υπάρχει καθυστέρηση σε άλλα αναπτυξιακά στάδια, είναι απαραίτητο να διερευνηθεί πολύ νωρίτερα. Πώς μπορείτε να υποστηρίξετε το μωρό σας να περπατήσει; Ελλείψει υποκείμενου προβλήματος υγείας, οι γονείς μπορούν να κάνουν τα εξής για να βοηθήσουν τα μωρά τους να αρχίσουν να περπατούν: Το μωρό θα πρέπει να ενθαρρύνεται να περπατήσει και αν βρίσκεται στο στάδιο της διαλογής, να του δημιουργηθεί η ευκαιρία να περπατήσει κρατώντας του το χέρι. Ωστόσο, η προσπάθεια να περπατήσει ένα μωρό που δεν μπορεί να σταθεί όρθιο μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο ισχίο. Το αντικείμενο στο οποίο κρατιέται θα πρέπει να ενισχυθεί και δεν θα πρέπει να εμποδίζεται να σηκωθεί όρθιο κρατώντας το. Όταν αντιστέκεται στο περπάτημα, δεν πρέπει να θυμώνει ή να αναγκάζεται. Δεν πρέπει να κάθεστε πολύ κατά τη διάρκεια της ημέρας και οι ασκήσεις βάδισης πρέπει να γίνονται στο σπίτι και έξω. Προκειμένου να ενισχυθούν οι μύες των ποδιών και των ποδιών, θα πρέπει να του επιτρέπεται να περπατά στο σπίτι με γυμνά πόδια ή αντιολισθητικές κάλτσες. Δεν πρέπει να φοράτε στενά ή χαλαρά, βαριά παπούτσια που δεν είναι κατάλληλα για την υγεία των ποδιών. Όταν προσπαθεί να περπατήσει, πρέπει να τραβήξει την προσοχή του κρατώντας ένα παιχνίδι και να φτάσει στο παιχνίδι. Ο περιπατητής δεν πρέπει να χρησιμοποιείται καθώς θα καθυστερήσει την ικανότητα του παιδιού να κινηθεί ανεξάρτητα. Το ύφασμα και τα ρούχα του δεν πρέπει να είναι αρκετά σφιχτά για να τον εμποδίσουν να περπατήσει. Είναι χρήσιμος ο περιπατητής; Στην αγορά υπάρχουν διάφορες περιπατητές για να συνηθίσει το μωρό να περπατάει. Συνήθως, οι γονείς πιστεύουν ότι το παιδί θα περπατήσει πιο γρήγορα όταν χρησιμοποιείται περιπατητής. Το βρίσκουν επίσης διασκεδαστικό και αποσπά την προσοχή του παιδιού. Μελέτες έχουν δείξει, αντίθετα, ότι οι περιπατητές δεν επηρεάζουν τη μάθηση του παιδιού να περπατά. Επιπλέον, οι περισσότερες μελέτες έχουν βρει ακόμη και ότι αυτά τα εργαλεία καθυστερούν το περπάτημα κατά αρκετές εβδομάδες. Επιπλέον, τα μωρά που χρησιμοποιούν περιπατητές μπορεί να αποκτήσουν ανώμαλο μοτίβο βάδισης και τείνουν να περπατούν στις μύτες των ποδιών. Οι βλάβες των περιπατητών δεν σταματούν εκεί. Οι περιπατητές προκαλούν επίσης τη μεταφορά μεγάλου αριθμού μωρών στα επείγοντα των νοσοκομείων. Τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα. Πτώση από σκαλοπάτι ή σκάλα Επίπτωση: Μπορεί να συντριβεί σε επικίνδυνα μέρη με γρήγορη πρόοδο Καύση: Τα μωρά σε περιπατητές μπορούν να φτάσουν ψηλότερα μέρη. Έτσι, τραβώντας το τραπεζομάντιλο, μπορούν να αναποδογυρίσουν το ζεστό τσάι και τον καφέ στο τραπέζι, να ακουμπήσουν την τσαγιέρα στη σόμπα, να φτάσουν στα καλοριφέρ, στο τζάκι. Ασφυξία: Ένα μωρό σε περιπατητή μπορεί να πέσει σε μπανιέρα ή πισίνα. Δηλητηρίαση: Οι δηλητηριάσεις προκύπτουν επίσης από το ότι ένα μωρό μπορεί να φτάσει ψηλότερα σε έναν περιπατητή. Τα περισσότερα από τα ατυχήματα που σχετίζονται με τους περιπατητές συμβαίνουν μπροστά στα μάτια των γονιών. Επειδή ένα μωρό σε έναν περιπατητή ταξιδεύει περισσότερο από 1 μέτρο το δευτερόλεπτο, ακόμη και οι πιο κοντινοί άνθρωποι δεν μπορούν να αποτρέψουν ένα ατύχημα. Ένα πρότυπο τέθηκε σε ισχύ το 1997, το οποίο υποχρεώνει τους περιπατητές που παράγονται στις Η.Π.Α. είτε να διαθέτουν σύστημα πέδησης που είναι πολύ φαρδύ για να περάσει από την πόρτα είτε να διαθέτουν σύστημα πέδησης που θα επιτρέπει σταμάτημα στο πλάι των σκαλοπατιών. Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι βελτιώσεις απέχουν πολύ από το να αποτρέψουν όλους τους τραυματισμούς από τους περιπατητές. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά την απαγόρευση της κατασκευής και πώλησης τροχοφόρων περιπατητών. Στον Καναδά, η πώληση, η εισαγωγή και η διαφήμιση βρεφικών περιπατητών απαγορεύτηκε το 2004. Επιλογή παπουτσιών Τα νήπια μπορούν να στέκονται ξυπόλητα ή με κάλτσες στο σπίτι, εάν το πόδι και ο αστράγαλος δεν λυγίζουν ή δεν λυγίζουν όταν το παιδί σηκώνεται. Είναι χρήσιμο να φοράτε παπούτσια στο σπίτι από καιρό σε καιρό για να συνηθίσουν τα παπούτσια. Κατά την επιλογή παπουτσιών, προτιμώνται τα εύκαμπτα παπούτσια, δεν συνιστώνται παπούτσια με πολύ μαλακή ή πολύ σκληρή σόλα. Πρέπει να προσέχετε ώστε να μην υπάρχει άνοδος της φτέρνας πάνω από 5-6 mm.
