Λεμφοίδημα, επίσης γνωστό ως ελεφαντίαση. Σχηματίζεται από την αλλοίωση της δομής των λεμφικών καναλιών που μεταφέρουν το λεμφικό υγρό και προκαλεί σοβαρές σωματικές παραμορφώσεις στα άτομα που επηρεάζει.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΕΜΦΟΔΗΜΑ;
Μπορεί να οριστεί ως η συσσώρευση υγρού πλούσιου σε πρωτεΐνες ως αποτέλεσμα διαταραχής της λεμφικής κυκλοφορίας λόγω συγγενών ή επακόλουθων αιτιών. Για παράδειγμα, είναι μια από τις πιο οδυνηρές επιπλοκές που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της αφαίρεσης των μασχαλιαίων λεμφαδένων μετά από χειρουργική επέμβαση καρκίνου του μαστού. Ως αποτέλεσμα της απόφραξης της ροής της λέμφου στη μασχάλη, προκαλεί οίδημα, δυσφορία και πόνο στο χέρι.
ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΛΕΜΦΟΗΔΗΜΑ;
Η συχνότητα εμφάνισης λεμφοιδήματος μετά από χειρουργική επέμβαση μαστού είναι περίπου 25%. Το λεμφοίδημα μπορεί να αναπτυχθεί σε κάθε τύπο καρκίνου, μετά από χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία (ακτινοθεραπεία). Ωστόσο, αναπτύσσεται ιδιαίτερα μετά από καρκίνους του μαστού, του προστάτη και της κάτω κοιλιακής περιοχής. Όσο μεγαλύτερη ήταν η χειρουργική επέμβαση, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο αριθμός των λεμφαδένων που αφαιρέθηκαν από τη μασχάλη και τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος λεμφοιδήματος εάν εφαρμοστεί ακτινοθεραπεία μετά την επέμβαση. Μικροτραυματισμοί όπως χτύπημα στο χέρι, κόψιμο από βοσκή, τσίμπημα εντόμου και μόλυνση μπορεί να προκαλέσουν λεμφοίδημα.
ΠΟΤΕ ΑΝΑΠΤΥΞΕΤΑΙ;
* Μπορεί να εμφανιστεί ελαφρύ πρήξιμο αμέσως μετά την επέμβαση. Το πρήξιμο επουλώνεται γρήγορα.
* Ο τύπος που αναπτύσσεται 6-8 εβδομάδες μετά την επέμβαση-ακτινοθεραπεία επουλώνεται πιο αργά.
* Ο πιο συνηθισμένος είναι ο τύπος που αναπτύσσεται αργά σε μήνες ή χρόνια.
Η χειρουργική αφαίρεση λεμφαδένων αυξάνει τον κίνδυνο. Το σημείο που πρέπει να θυμάστε είναι? Ακόμα κι αν έχει προγραμματιστεί θεραπεία με βιοψία του αδένα της μασχάλης (βιοψία φρουρού), υπάρχει κίνδυνος διόγκωσης. Μπορεί να εμφανιστεί οίδημα ή το πρήξιμο μπορεί να αυξηθεί κατά τη διάρκεια της ακτινοθεραπείας.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ;
Αίσθημα σφίξιμο ή πληρότητα στο χέρι, πόνος, βάρος, μυρμήγκιασμα, πρήξιμο και ερυθρότητα, δυσκολία στην κίνηση στο χέρι, το χέρι και τον καρπό, σφίξιμο του ρολογιού, του δαχτυλιδιού ή του βραχιολιού, αίσθημα σφίξιμο στο δέρμα, σχετική αγωνία και ανησυχία .
Όταν διογκώνεται αργά, μπορεί να μην γίνει αντιληπτό από τον ασθενή, τους συγγενείς του ασθενούς ή τον γιατρό, εκτός εάν γίνει η μέτρηση. Όταν γίνεται αντιληπτό οπτικά, η διαφορά διαμέτρου μπορεί να έχει φτάσει στο επίπεδο που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ Η ΑΣΘΕΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ;
Η συμμόρφωση με τη θεραπεία που έχει προγραμματίσει ο φυσικοθεραπευτής σας επηρεάζει την επιτυχία της θεραπείας. Η θεραπεία μερικές φορές μπορεί να διαρκέσει λιγότερο από 1 εβδομάδα, μερικές φορές περισσότερο από 1 μήνα. Εάν δεν γίνει η σωστή εφαρμογή, δεν μπορεί να επιτευχθεί επιτυχία.
Ο στόχος της θεραπείας είναι να μειώσει το πρήξιμο και να προσπαθήσει να αποτρέψει την επανεμφάνισή του.
1. Σωστή περιποίηση δέρματος (η ενυδατική κρέμα κατάλληλη για το μπράτσο πρέπει να εφαρμόζεται προς μία κατεύθυνση από κάτω προς τα πάνω, το δέρμα να μην είναι στεγνό) (2 φορές / ημέρα)
2. Αυτομασάζ και χειροκίνητη λεμφική παροχέτευση (πρέπει να εφαρμόζεται από έμπειρα άτομα που έχουν εκπαιδευτεί σε αυτό το αντικείμενο, μπορείτε να διδαχτείτε με τον απλό τρόπο. Μην το κάνετε από άπειρα άτομα, μπορεί να αυξηθεί το πρήξιμο!)
3. Περιχειρίδα πίεσης / επίδεση (πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια των ασκήσεων)
Εάν η διαφορά διαμέτρου είναι μεγάλη (2-2,5 cm μεταξύ των δύο βραχιόνων), ξεκινά η θεραπεία με επίδεσμο. Ιδιαίτερη είναι η επεξεργασία του επίδεσμου και το υλικό που χρησιμοποιείται. Μια εφαρμογή πολλαπλών στρωμάτων γίνεται με έναν σύντομο επίδεσμο. Θα πρέπει να εκτελείται από έμπειρο φυσικοθεραπευτή και ιατρό αποκατάστασης. Όταν η διάμετρος μειωθεί σε διαφορετικά επιθυμητά όρια, η περιχειρίδα πίεσης αλλάζει. Η επίδεση μπορεί να διδαχθεί σε συγγενείς ασθενών.
4. Αντλίες πίεσης
5. Ασκήσεις
Η διάμετρος του βραχίονα που μετράται από τον γιατρό είναι σημαντική στη θεραπεία. Όλες ή μερικές από αυτές τις θεραπείες εφαρμόζονται ανάλογα με τις διαφορές διαμέτρου.
