Το κύριο καθήκον των λεμφαδένων, που αποτελούν σημαντικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος, είναι η καταπολέμηση των λοιμώξεων που εισέρχονται στο σώμα. Είναι φυσιολογικό οι λεμφαδένες να μεγεθύνονται συχνά ενώ λειτουργούν στην παιδική ηλικία. Ωστόσο, εάν οι λεμφαδένες δεν επανέλθουν στο κανονικό τους μέγεθος μέσα σε 1-2 εβδομάδες, θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Αναπληρωτής Καθηγητής από το Memorial Ankara Hospital, Τμήμα Παιδικής Υγείας και Νοσημάτων. Ο Δρ. Ο Ahmet Demir έδωσε πληροφορίες σχετικά με τη διεύρυνση των λεμφαδένων (λεμφαδενοπάθεια) στα παιδιά και τη θεραπεία της.
Οι αιτίες της διεύρυνσης των λεμφαδένων εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες.
Οι λεμφαδένες βρίσκονται σε ομάδες σε όλο το σώμα σε περιοχές όπως ο λαιμός, οι μασχάλες, η βουβωνική χώρα, το πίσω μέρος του γόνατος, το στήθος και η κοιλιακή κοιλότητα. Οι λεμφαδένες παίζουν σημαντικό ρόλο στους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού. Ωστόσο, αυτοί οι αδένες μεγαλώνουν για πολλούς λόγους και μπορούν να φτάσουν στο μέγεθος του παιδιού ή του γονέα. Σε σύγκριση με τους ενήλικες, οι λεμφαδένες στα παιδιά ανταποκρίνονται γρήγορα και αποτελεσματικά σε διάφορα ερεθίσματα και γίνονται εύκολα ορατοί. Οι μικροί λεμφαδένες μπορεί να είναι ψηλαφητοί σε υγιή παιδιά, ακόμη και σε νεογέννητα μωρά. Για τον προσδιορισμό των αιτιών της διεύρυνσης των λεμφαδένων, είναι απαραίτητο να αξιολογηθεί το μέγεθος, ο αριθμός, η θέση των λεμφαδένων, η σχέση τους με τον περιβάλλοντα ιστό, η συνοχή τους, η ηλικία του ασθενούς και άλλα συνοδά κλινικά συμπτώματα και αν το μέγεθος των λεμφαδένων ποικίλλει. Η σωστή θεραπεία βασίζεται σε λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς και σε προσεκτική φυσική εξέταση.
Το μέγεθος και η συνοχή των λεμφαδένων μπορεί να είναι πρόδρομος του λεμφώματος.
Στην αξιολόγηση της λεμφαδενοπάθειας, μπορεί να παρατηρηθούν σημεία λοίμωξης, πυρετός, απώλεια βάρους, νυχτερινές εφιδρώσεις, αναιμία και εξάνθημα. Στην αξιολόγηση της διαταραχής, η έκταση του λεμφαδένα, ο ρυθμός ανάπτυξής του, η προσκόλλησή του στους περιβάλλοντες ιστούς ή η κινητικότητά του και το ιστορικό χρήσης φαρμάκων που μπορεί να προκαλέσει αυτή την πάθηση είναι σημαντικά. Εάν ένας λεμφαδένας είναι ψηλαφητός κατά τη φυσική εξέταση, θα πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
* Μέγεθος: Εάν οι λεμφαδένες είναι μεγαλύτεροι από 1 cm, είναι ένδειξη της νόσου και πρέπει να διερευνηθεί.
* Πόνος και ευαισθησία: Εάν το μέγεθος ενός λεμφαδένα αυξάνεται γρήγορα, προκαλεί πόνο. Αν και ο πόνος είναι συνήθως αποτέλεσμα εξανθήματος και φλεγμονής, σπάνια μπορεί να προκληθεί από έναν καρκινικό λεμφαδένα που αιμορραγεί στο κέντρο του νεκρού ιστού.
*Συνέπεια: Οι σταθεροί αδένες είναι συνήθως σημάδι μεταστατικού καρκίνου. Οι ελαστικοί αδένες υποδηλώνουν «λέμφωμα», δηλαδή καρκίνο της λέμφου. Οι μαλακότεροι αδένες δείχνουν την αντίδραση του οργανισμού έναντι λοιμώξεων ή διαφόρων μικροβιακών παραγόντων ή τοξινών.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι πολύ σημαντική
Για να μην χάνεται χρόνος ζητώντας περιττές εξετάσεις στη διαγνωστική προσέγγιση του παιδιού, κάθε περίπτωση θα πρέπει να αξιολογείται χωριστά, να συνοδεύεται από λεπτομερές ιστορικό και φυσική εξέταση και να ζητούνται αναλόγως εξετάσεις. Οι απεικονιστικές εξετάσεις όπως η αμφίδρομη ακτινογραφία θώρακος, το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία και η βιοψία είναι οι κύριες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της νόσου, ιδιαίτερα η εξέταση αίματος. Αφού επιβεβαιωθεί η διάγνωση μετά από προσεκτικό ιστορικό, εξέταση και εξετάσεις, εφαρμόζεται θεραπεία προσανατολισμένη στην αιτία. Αν και η αιτία είναι μια λοίμωξη στις περισσότερες περιπτώσεις, το να μην λείπει το λέμφωμα, η λευχαιμία και άλλοι καρκίνοι της παιδικής ηλικίας και η έγκαιρη διάγνωση απαιτεί προσεκτική αξιολόγηση των παιδιών με λεμφαδενοπάθεια.
