Κάτι συμβαίνει στον επιστημονικό κόσμο. Οι αρχές μιλούν σοβαρά για την εισβολή των ζόμπι, οι καθηγητές πανεπιστημίου ερευνούν τον εγκέφαλο των ζόμπι, οι μαθηματικοί δημιουργούν νέα μοντέλα. Θα μπορούσε να υπάρχει χώρος για τα ζόμπι στη θετική επιστήμη; Η «αυθεντία των ζόμπι» του Χάρβαρντ Δρ. Ο Στίβεν Σλόζμαν είπε στο Tempo το μυθιστόρημά του ιατρικής επιστημονικής φαντασίας «Αυτοψίες ζόμπι». Έτσι, μάθαμε πώς αυτά τα φανταστικά πλάσματα συνδυάζονται με την επιστήμη.
ÖZLEM SOĞUKDERE-Tempo
Μια μέρα, μια ασταμάτητη επιδημία μπορεί να ξεκινήσει. ένας σεισμός μπορεί να ισοπεδώσει την πόλη που ζούμε, ένας μετεωρίτης μπορεί να χτυπήσει τον κόσμο. Ή βλέπετε, τα ζόμπι είναι στο κατώφλι μας. Αυτά δεν είναι τα δυσάρεστα σενάρια μας. Έτσι λέει το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) στην Ατλάντα.
Το άρθρο που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Ιούλιο στο blog του ιστότοπου του ιδρύματος, με την υπογραφή του διευθυντή Ali S. Khan, αποκάλυψε ότι το CDC έχει μια άλλη ατζέντα τόσο σοβαρή(!) όπως η γρίπη των πτηνών και οι τυφώνες. «Μπορούμε να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε έκτακτη ανάγκη, ακόμα και για εισβολή ζόμπι. Ναι, σωστά διαβάσατε. «εισβολή ζόμπι». Μπορεί να γελάτε αυτή τη στιγμή, αλλά αν συμβεί αυτό μια μέρα, θα πείτε, «Χαίρομαι που διάβασα αυτό το άρθρο». Βλέπετε, μαθαίνετε επίσης ένα ή δύο πράγματα για το τι πρέπει να κάνετε όταν αντιμετωπίζετε μια πραγματική έκτακτη ανάγκη».
Ετοίμασε ένα σχέδιο δράσης στο Μπρίστολ
Η δήλωση, η οποία είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη για έναν επιστήμονα, χτύπησε τον στόχο από τις 12. Ενώ οι αναρτήσεις ιστολογίου λαμβάνουν συνήθως από χιλιάδες έως 3.000 κλικ, η ανάρτηση του Khan έγινε 60.000 κλικ. Η σελίδα κατέρρευσε και η ανάρτηση έγινε «θέμα της τάσης» στο Twitter. Όλα αυτά έδειξαν ότι τα ζόμπι, ειδικά η νεότερη γενιά, έλκονται από αυτά σαν αλεξικέραυνο. Μάλιστα, ο Khan έκανε αυτή τη χιουμοριστική δήλωση για να μας θυμίσει την επερχόμενη περίοδο των τυφώνων. Το άρθρο, σύμφωνα με τον σκοπό του, εξήγησε τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε πριν και μετά από μια πιθανή καταστροφή.
Άλλη μια νέα έκπληξη ήρθε από την Αγγλία. «Τι θα κάνουμε αν τα ζόμπι εισβάλουν στην πόλη μας μεθαύριο;» ένας περίεργος Βρετανός έστειλε e-mail στο δημοτικό συμβούλιο του Μπρίτσολ. ρωτούσε. Η απάντηση ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική, ήταν εκπληκτική. Επειδή το Δημοτικό Συμβούλιο του Μπρίστολ είχε ετοιμάσει ένα «Σχέδιο Δράσης Έκτακτης Ανάγκης Αντίδρασης Ζόμπι». Το σχέδιο έλεγε ότι η καλύτερη τεχνική δολοφονίας ζόμπι ήταν να «διαχωρίσεις το κεφάλι από το σώμα» και περιλάμβανε προειδοποιήσεις όπως «Θα είναι προσβλητικοί, μην πλησιάσεις αν δεν έχεις όπλο». Εξετάστηκαν ακόμη και οι επικίνδυνες περιοχές στην πόλη και τα στάδια της εισβολής.
Φαίνεται ότι αυτοί οι αιμοδιψείς χαρακτήρες του λαϊκού πολιτισμού καταφέρνουν να τραβήξουν την προσοχή όλων μας, από τον απλό πολίτη μέχρι τις επιστημονικές αρχές. Ο Δρ του Χάρβαρντ. Ο Steven Schlozman έχει ήδη ανακαλύψει την επίδραση των ζόμπι. Στις διαλέξεις του μιλά για ζόμπι με νεαρούς φοιτητές ιατρικής. Βλέπει τους νεκρούς ως έναν τρόπο να επιστήσει την προσοχή στα προβλήματα υγείας του πραγματικού κόσμου. Χρησιμοποιώντας ζόμπι ως πρωτότυπο, αναζητά απαντήσεις σε ερωτήματα όπως πώς οι ιοί καταστρέφουν τον εγκέφαλο, πώς οι παγκόσμιες επιδημίες δημιουργούν χάος και φόβο, τι πρέπει να γίνει εάν οι άνθρωποι κολλήσουν μια θανατηφόρα ασθένεια που είναι πολύ μεταδοτική και ανίατη και ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ εγκεφάλους ανθρώπων και ζόμπι.
Ο τίτλος του είναι «Doctor Zombie». Ακόμα και το CNN τον αναφέρει ως «ειδήμονα στα ζόμπι». Αλλά μην σκέφτεστε τον τύπο του επιστήμονα «κρακ». Δείτε τους υπέροχους τίτλους τους: αναπληρωτής καθηγητής και διευθυντής του Τμήματος Ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, Διευθυντής του Τμήματος Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και στο Νοσοκομείο McLean.
Ενδιαφέρθηκε για τα ζόμπι μέχρι να γράψει ιατρική επιστημονική φαντασία. Στο πρώτο του μυθιστόρημα, «Αυτοψίες ζόμπι», μιλάει για έναν επικίνδυνο ιό που κυκλοφορεί στον αέρα και μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι και δημιουργεί ένα σενάριο καταστροφής. Οι New York Times, στην κριτική τους για το βιβλίο, ανέφεραν: «Η ανθρωπότητα έχει ένα νέο όπλο ενάντια στους νεκρούς. Αυτό το όπλο ονομάζεται Steven Schlozman!». λέει. Ακόμα, "Πού είναι η επιστήμη σε αυτό;" Αν ρωτάτε, η απάντηση βρίσκεται στη συνέντευξή μας.
Τι μας λένε τα ζόμπι;
Το βιβλίο σας «Αυτοψίες ζόμπι» είναι απλώς για διασκέδαση; Πόσο κέφι, πόση επιστήμη;
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, ελπίζω σίγουρα να μάθετε την επιστήμη. Αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός. Ναι, όλοι γνωρίζουμε ότι είναι μυθοπλασία, αλλά οι λογικές ιστορίες χορεύουν πάντα γύρω από την αλήθεια. Σε αυτό το βιβλίο? δείτε πληροφορίες σχετικά με τη λειτουργική νευροβιολογία, τις επιδημίες και τις ανθρώπινες αντιδράσεις στο φόβο και την πρόκληση. Και με την απροθυμία του πρωταγωνιστή να τα παρατήσει, ελπίζω να δείξω ότι οι άνθρωποι είναι πραγματικά ξεχωριστοί.
ΣΤΙΣ ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΖΟΜΠΙ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΣΙΜΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΖΟΜΠΙ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΝΕΚΡΟΙ (ΖΟΜΠΙ). ΧΑΝΟΥΝ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΑΙΜΑΤΩΜΕΝΑ. ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΕ ΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΤΑ ΖΟΜΠΙ;
Στην ιστορία μου, οι άνθρωποι γίνονται ζόμπι ως αποτέλεσμα ενός μεταδοτικού ιού. Σε αντίθεση με τα ζόμπι που γνωρίζουμε, έχουν καταρροή και βήχα.
τι είδους ιός είναι αυτός;
Όπως και το κρυολόγημα, μπορεί να περάσει με ένα απλό φτάρνισμα. Παράγεται από γενετικούς μηχανικούς από κακόβουλους ανθρώπους. Επιπλέει στον αέρα και φέρει στοιχεία «πριόν» (πρωτεΐνες που προκαλούν θανατηφόρα εγκεφαλική βλάβη. Επίσης η αιτία της νόσου των τρελών αγελάδων). Η μόλυνση αρχίζει να ροκανίζει τις πιο σημαντικές περιοχές του εγκεφάλου. Στοχεύει πρώτα στην αμυγδαλή (συναισθηματικός εγκέφαλος). Ταυτόχρονα, βλάπτει τα σημεία του εγκεφάλου που παρέχουν την αίσθηση του κορεσμού (κοιλιακός υποθάλαμος). Τρώει τους μετωπιαίους λοβούς του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνοι για την επίλυση προβλημάτων.
Το ZOMBILITY, ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΕ ΙΟΥ, συμβολίζει τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΗΜΙΚΕΣ ασθένειες, σωστά;
Ναι. Σε αυτό το παράδειγμα, ο ιός μετατρέπει ένα άτομο σε ζόμπι. Ως αποτέλεσμα αυτού που έχουν κάνει στον εγκέφαλο, τα ζόμπι δεν μπορούν να πάρουν περίπλοκες αποφάσεις. Δεν μπορεί να περπατήσει σωστά λόγω ενός προβλήματος με την παρεγκεφαλίδα του. Και ανεξήγητα, επιθυμεί να φάει ανθρώπινη σάρκα. Είναι σαν μεθυσμένοι κροκόδειλοι. Δεν είναι έξυπνοι, δεν ξέρουν ποιοι ή τι είναι. Ο ιός καταστρέφει επίσης την προστασία έναντι άλλων ασθενειών και ο φορέας έχει την ώθηση να μεταδώσει τον ιό σε άλλους. (λοίμωξη ANSD - Ζομβισμός). Υπάρχουν επίσης ταξινομήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στο βιβλίο. Η ασθένεια εμφανίζεται σε τέσσερα στάδια. (Στο βιβλίο του Schlozman, μια ομάδα κληρικών αποφασίζει να μεταχειριστεί όσους έχουν περάσει από το τέταρτο στάδιο της νόσου ως «νεκρούς». Αυτό σημαίνει συναίνεση στην καταστροφή. Πώς λοιπόν σκοτώνεις ένα ζόμπι; Σε πολλά μυθιστορήματα λέγεται ότι Πρέπει να πυροβοληθεί στο κεφάλι. Ο Schlozman είναι το ίδιο.) Αυτό λέει, επειδή τα εγκεφαλικά κύτταρα εκτελούν τις πιο βασικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή και ο καρδιακός παλμός.)
Γιατί η επιστήμη αγαπά τα ζόμπι;
Γιατί τα ζόμπι «ΕΛΚΥΣΟΥΝ» σε εσάς ως επιστήμονα;
Στην πραγματικότητα; τα ζόμπι είναι σχεδόν τέλειο διδακτικό υλικό για την ιατρική και την επιστήμη. Το πρώτο και ίσως πιο σημαντικό μέρος του να είσαι καλός γιατρός είναι να παρατηρείς. Ρωτάω τους μαθητές μου: "Αν βλέπατε ένα ζόμπι που ανακατεύεται, όπως στη "Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών", τι θα σημειώσατε πρώτα;" Μου απαντούν «Δεν μπορούν να περπατήσουν καλά» και αυτή τη φορά αρχίζουμε να σκεφτόμαστε ποιο είναι το βασικό τους πρόβλημα. Ή μπορούμε να αποφασίσουμε ότι είναι πάντα πεινασμένοι και να ρωτήσουμε: «Τι κάνει τους ανθρώπους να πεινούν παθολογικά;», «Ποια είναι η περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για την πείνα;» Μπορούμε επίσης να μπούμε στα πιο δύσκολα θέματα της ιατρικής. για παράδειγμα, «Τι σημαίνει ο περπατώντας νεκρός;», «Είναι πραγματικά νεκροί;», «Τι ορίζει τον θάνατο;», «Μπορεί κάτι τεχνικά άψυχο να έχει καρδιακό παλμό;» όπως και.
Πώς αντιδρούν οι μαθητές σας;
Στους περισσότερους μαθητές μου αρέσει, και κάποιοι δεν τους νοιάζει καν.
τι γίνεται με τους συναδέλφους σου;
Οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι με υποστηρίζουν απίστευτα. Έχω αναφέρει πολλά από αυτά στην ενότητα των ευχαριστιών του βιβλίου μου.
Είσαι παιδοψυχίατρος και έχεις τίτλο «Doctor Zombie», δεν σε φοβούνται τα παιδιά;
Ωραία ερώτηση! Προφανώς, αρέσει στα παιδιά. Οι οικογένειές τους, από την άλλη, φαίνονται λίγο ανήσυχοι.
Σας αρέσει να σας θεωρούν «η κορυφαία αυθεντία στον κόσμο στη νευροβιολογία των ζωντανών νεκρών»;
Όχι, δεν μπορώ να είμαι ο κορυφαίος ειδικός στον κόσμο. Ας παραδεχτούμε ότι? Αν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρόκειται για φανταστικούς χαρακτήρες, όσοι εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για την επιστημονική φαντασία αποτελούν μια μικρή ομάδα. Αλλά ξέρω ότι? Υπάρχουν σούπερ έξυπνοι άνθρωποι που σκέφτονται αυτό το θέμα.
Τι θα γινόταν αν τα ζόμπι ήταν αληθινά;
Τι πιστεύεις ότι κάνει τα ζόμπι να διαφέρουν από άλλα σκοτεινά πλάσματα;
Πάντα μου άρεσαν οι ταινίες με ζόμπι. Μου αρέσουν ήδη οι ταινίες τρόμου. Οι καλές ταινίες τρόμου —ειδικά αυτές που λένε για το υπερφυσικό— έχουν σχεδόν πάντα ένα κοινωνικό και πολιτικό νόημα πίσω από την ιστορία. Ας πάρουμε ταινίες με βαμπίρ. Ενώ παρακολουθείτε αυτές τις ταινίες, μπορεί να αναρωτιέστε πώς είναι να σε αφήνουν έξω, να είσαι μειοψηφία. Ή μπορείτε να το σκεφτείτε έτσι. είσαι συναισθηματικό ον, αλλά έχεις κολλήσει σε ένα κείμενο (πρέπει να βρίσκεις αίμα κάθε βράδυ και να κοιμάσαι τη μέρα). Κοιτάζοντας τους λυκάνθρωπους, βλέπουμε ότι μπορούμε να παλέψουμε για να ελέγξουμε τον θυμό μας. Αλλά πρέπει να πω ότι τα ζόμπι είναι διαφορετικά από όλα αυτά τα είδη τρόμου. Γιατί τα ζόμπι έχουν απρόσωπη φύση. Τα ζόμπι δεν νοιάζονται για εμάς. Αν ένα ζόμπι σου τρώει τα σπλάχνα, δεν είναι τίποτα προσωπικό. Αυτή η τρομακτική κατάσταση μοιάζει με τυχαίες πράξεις βίας. Και αυτό αρχίζει πλέον να χαρακτηρίζει τη σύγχρονη ζωή.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σας ταινίες με ζόμπι;
Ένα από τα αγαπημένα μου είναι το «Night of the Living Dead». Ακολουθεί το «Dawn of the Dead». Λατρεύω τα κλασικά.
Είναι το μόνο ασυνήθιστο ενδιαφέρον σας για τα ζόμπι;
Γράφω για τηλεοπτικές εκπομπές, ροκ μουσική, βιντεοπαιχνίδια και αθλήματα. Η λαϊκή κουλτούρα μας επιτρέπει να συζητάμε δύσκολα θέματα.
ηλίθια ερώτηση: θα θέλατε τα ζόμπι να είναι αληθινά για μία μόνο μέρα;
Οχι. Αγαπώ τη ζωή μου και την οικογένειά μου. Τα πραγματικά ζόμπι τα βλάπτουν όλα αυτά.
Τι θα κάναμε αν υπήρχε εισβολή ζόμπι;
Αν σκεφτούμε καθαρά, μπορούμε να επιβιώσουμε από μια πραγματική εισβολή ζόμπι.
Ετοιμαστείτε να εισβάλετε!
Μην ξεχάσετε να ετοιμάσετε την τσάντα σας. Βλέπετε, αν γίνει σεισμός, πλημμύρα ή παρόμοιο, θα λειτουργήσει και αυτό. «Θα σας ξεπεράσει για λίγες μέρες, τουλάχιστον μέχρι να καταφύγετε σε έναν καταυλισμό χωρίς ζόμπι», λέει ο Ali S. Khan των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων στις ΗΠΑ. Τα κύρια αντικείμενα που πρέπει να υπάρχουν στην τσάντα είναι τα εξής: Νερό, μη ευπαθή τρόφιμα, φάρμακα, ταινία αλουμινίου ανθεκτική στην υγρασία, εργαλεία (ένα χρήσιμο μαχαίρι, ραδιόφωνο μπαταρίας κ.λπ.), σαπούνι, πετσέτα, απολυμαντικό, ρούχα και κουβέρτες για τα μέλη της οικογένειας, αντίγραφο άδειας οδήγησης, διαβατήριο, πιστοποιητικό γέννησης, είδη πρώτων βοηθειών.
Αφού ετοιμάσετε την τσάντα, σχεδιάστε τις διαδρομές διαφυγής και τον προορισμό σας με την οικογένειά σας.
Εκτός από τα ζόμπι, σκεφτείτε τα είδη των φυσικών καταστροφών στην περιοχή σας. για παν ενδεχόμενο!
Για περισσότερες πληροφορίες: blogs.cdc.gov
ΕΙΣΒΟΛΗ ΖΟΜΠΙ ΩΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ
Τα ζόμπι ενδιαφέρουν όχι μόνο τους νευροεπιστήμονες αλλά και τους μαθηματικούς. Ένα από αυτά τα ονόματα είναι ο Αυστραλός μαθηματικός Robert Smith του Πανεπιστημίου της Οτάβα; (βάζει ένα ερωτηματικό στο τέλος του ονόματός του επειδή είναι τόσο κοινό όνομα) συγκεντρώνει ζόμπι, πραγματικές ασθένειες και μαθηματικά για να δημιουργήσει μαθηματικά μοντέλα επιδημιών.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, αν ένα ζόμπι μπει σε μια πόλη 500.000 κατοίκων, μέσα σε μια εβδομάδα, κάθε άνθρωπος είτε γίνεται ζόμπι είτε πεθαίνει.
Ο Smith; δεν είναι πολύ αισιόδοξος για να νικήσει τα ζόμπι. «Αν υπάρξει εισβολή ζόμπι, είμαστε σε μεγάλο πρόβλημα. Μπορούμε να σκοτώσουμε μερικά από αυτά, αλλά δεν είμαστε πολύ καλοί στο να τα εξαφανίσουμε. Να τι πρόκειται να συμβεί: Τα ζόμπι κερδίζουν και κερδίζουν. Γιατί εξαπλώνονται τόσο γρήγορα. «Η καλύτερη λύση είναι μια στρατηγική επίθεση, αντί να υπερασπίζονται όλοι τον εαυτό τους», λέει.
Ο Smith?, ο οποίος μελετά πώς εξαπλώνονται οι μολυσματικές ασθένειες, δηλώνει ότι τα ζόμπι περιέχουν περισσότερα από ένα πολύπλοκα στοιχεία, επομένως είναι πιο χρήσιμα από πολλά μαθηματικά μοντέλα. Εργάζεται ακόμη και στον πραγματικό ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) βασισμένος σε θεωρίες για ζόμπι. Είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος για να προσελκύσετε νέους ανθρώπους, σύμφωνα με τον Smith; Λέει μάλιστα ότι η δουλειά του για τα ζόμπι έχει ιντριγκάρει τους ανθρώπους με μια φοβία για τα μαθηματικά.
ΑΛΛΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΗΣ 'ZOMBIE SCIENCE'
Ο Δρ. Ρωτήσαμε τον Steven Schlozman για άλλους ειδικούς στα ζόμπι που είναι επιστήμονες και μας κατευθύνει στην Εταιρεία Έρευνας Ζόμπι. Η κοινότητα στοχεύει να αυξήσει τη σημασία των ζόμπι στις τέχνες και τις επιστήμες. «Ζόμπι, βιολογικά όντα. Είναι φτιαγμένα από αίμα και σάρκα. Βρίσκονται κάτω από τον ίδιο νόμο της επιστήμης με όλα τα γήινα όντα».
Η Συμβουλευτική Επιτροπή της Εταιρείας, που αποτελείται από επιστήμονες και συγγραφείς, συνεδριάζει τακτικά. Ο Δρ. Στο σανίδι είναι και ο Σλόζμαν. Το νούμερο ένα όνομα του πίνακα είναι ο George A. Romero, ο οποίος είναι γνωστός ως ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της κουλτούρας των ζόμπι με την καλτ ταινία του 1968 «Night of the Living Dead». Τι γίνεται με τους επιστήμονες; Εδώ είναι η λίστα για εσάς.
Μπράντλεϊ Βόιτεκ
νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.Η δουλειά του με άτομα με βλάβη στον εγκέφαλο ενσωμάτωσε τη θεωρία του για τη νευροανατομία του εγκεφάλου των ζόμπι. Με αυτή τη θεωρία, ελπίζεται ότι θα γίνει κατανοητή η «διαταραχή ελλείμματος» στα ζόμπι.
Ο Δρ. Timothy Verstynen
Νευροεπιστήμονας στο Κέντρο για τη Νευρική Βάση της Γνώσης στο Πίτσμπουργκ. Η ειδικότητά του είναι η νευροαπεικόνιση και η μοντελοποίηση νευρωνικών δικτύων. Ενδιαφέρεται πολύ για τη δομή του εγκεφάλου των ζόμπι.
Μάικ Χάρις
Είναι αναπληρωτής καθηγητής βιολογίας στο τμήμα νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου της Αλάσκας. Ειδικός νευροανατομίας. Ασχολείται με την ψυχολογική κατάσταση των ζόμπι.
Μπρένταν Ράιλι
Είναι αναπληρωτής καθηγητής που διδάσκει δημοφιλή πολιτισμό και νέα μέσα στο Columbia College του Σικάγο. Ειδικός στην ιστορία των ζόμπι και στη θεωρία των ζόμπι.
Κιμ Πάφενροθ
Αναπληρωτής καθηγητής Θρησκευτικών στο Iona College. Συγγραφέας πολλών βιβλίων για ζόμπι, συμπεριλαμβανομένου του «Gospel of the Living Dead», το οποίο κέρδισε το βραβείο Bram Stoker το 2006.
