Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Yeditepe Ειδικός Θωρακοχειρουργικής Αναπλ. Ο Δρ. Ο Sina Ercan δηλώνει ότι ο «πνευμοθώρακας», ευρέως γνωστός ως κατάρρευση των πνευμόνων, μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους.
Η κατάρρευση του πνεύμονα, που σημαίνει διαρροή αέρα από τους πνεύμονες, μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους. Εξηγώντας αυτούς τους λόγους, ο Yeditepe εξηγεί ότι «σε νέους και αδύνατους ανθρώπους, το άνοιγμα μικρών συγγενών αερόσακων, κυρίως στην κορυφή του πνεύμονα και ακριβώς κάτω από τη μεμβράνη, τραύμα, λοίμωξη, καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι και πολλές άλλες ασθένειες του πνεύμονα που προκαλούν βλάβη και ρήξη του πνεύμονα».Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ειδικευόμενος Θωρακοχειρουργική Αναπλ. Ο Δρ. Η Sina Ercan απάντησε στις ερωτήσεις σχετικά με την εξαφάνιση των πνευμόνων…
Τι σημαίνει κατάρρευση του πνεύμονα, τι είδους ασθένεια είναι;
Η πνευμονική κατάρρευση δεν είναι μια ασθένεια από μόνη της, αλλά ένα αποτέλεσμα που μπορεί να αναπτυχθεί για πολλούς λόγους. Οι πνεύμονες είναι κανονικά αναπνευστικά όργανα γεμάτα αέρα που καλύπτονται με μια λεπτή, αεροστεγή μεμβράνη στο εσωτερικό του θώρακα. Φυσιολογικά, ο αέρας στο θώρακα παγιδεύεται μέσα στους πνεύμονες και δεν διαρρέει. Από την άλλη πλευρά, εάν ανοίξει μια τρύπα στη μεμβράνη πάνω από τον πνεύμονα, όπως όταν μια βελόνα εισάγεται στο μπαλόνι, ο αέρας διαφεύγει από τον πνεύμονα και αυτός ο ελεύθερος αέρας συγκεντρώνεται στο θώρακα, θέτοντας τους πνεύμονές μας υπό πίεση και προκαλώντας να ξεφουσκώσει. Αυτό το ονομάζουμε κατάρρευση του πνεύμονα (ιατρικός πνευμοθώρακας). Η διαφυγή αέρα από τους πνεύμονες μπορεί να συμβεί για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Αυτά περιλαμβάνουν το άνοιγμα συγγενών μικρών αερόσακων, κυρίως στην κορυφή του πνεύμονα και ακριβώς κάτω από τη μεμβράνη, σε νεαρά και αδύνατα άτομα, καθώς και τραύμα, λοιμώξεις, καλοήθεις και κακοήθεις όγκους και πολλές άλλες ασθένειες του πνεύμονα που προκαλούν βλάβη και ρήξη του πνεύμονα.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Όταν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα, καθώς αυξάνεται η ποσότητα του ελεύθερου αέρα που συλλέγεται γύρω από τον πνεύμονα, οι πνεύμονές μας θα ξεφουσκώνουν ακόμη περισσότερο και ο ασθενής θα αισθάνεται όλο και μεγαλύτερη δύσπνοια και πόνο στο στήθος. Ο βήχας μπορεί επίσης να τον συνοδεύει. Εάν η ποσότητα του αέρα αυξηθεί πολύ και ο πνεύμονας ξεφουσκώσει εντελώς, η αρτηριακή πίεση του ασθενούς μπορεί να πέσει και ο καρδιακός παλμός του να επιταχυνθεί, οδηγώντας σε μώλωπες και λιποθυμία.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση συνήθως υπολογίζεται από τη μορφή των παραπόνων του ασθενούς, τον τρόπο ανάπτυξής τους και τα ευρήματα της φυσικής εξέτασης και επιβεβαιώνεται με τη βοήθεια ακτινογραφίας θώρακα. Σε πιο περίπλοκες περιπτώσεις όπου άλλες ασθένειες παίζουν ρόλο στο σχηματισμό της πνευμονικής κατάρρευσης, μπορεί επίσης να εφαρμοστεί αξονική τομογραφία για πιο λεπτομερή διάγνωση και σχεδιασμό θεραπείας.
Είναι γενετικό; Μπορεί να είναι εκ γενετής;
Υπάρχουν οικογένειες όπου η εξαφάνιση των πνευμόνων είναι πιο συχνή, ανάλογα με το πραγματικό πρόβλημα που προκαλεί την εξαφάνιση των πνευμόνων. Από την άλλη πλευρά, η κατάρρευση του πνεύμονα που μπορεί να παρατηρηθεί στα νεογνά οφείλεται σε τραύμα κατά τη γέννηση και όχι σε γενετική ασθένεια ή σε περιπτώσεις όπου απαιτείται μηχανική αναπνευστική υποστήριξη μετά τη γέννηση.
Ποιος κινδυνεύει;
Δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε ποιος κινδυνεύει για αυθόρμητη πνευμονική κατάρρευση. Αν και παρατηρείται κυρίως σε νέους και αδύνατους ανθρώπους, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ο περιορισμός της ζωής του αποδεχόμενος κάθε αδύνατο και αδύνατο νέο που κινδυνεύει. Όταν ο ασθενής κάνει την πρώτη του επίθεση, τότε προβλέπεται να είναι πιο προσεκτικός στα προαναφερθέντα σημεία. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνετε για τα τραύματα εκτός από γενικές προφυλάξεις ασφαλείας. Σε πνευμονική κατάρρευση λόγω άλλης ασθένειας, οι ασθενείς γνωρίζουν κυρίως την κατάσταση με την προειδοποίηση των γιατρών τους και γνωρίζουν ότι πρέπει να συμβουλευτούν αμέσως έναν γιατρό όταν παρουσιαστεί τέτοιο πρόβλημα. Παρέχονται επίσης οι απαραίτητες θεραπείες.
Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές για την εξαφάνιση των πνευμόνων;
Δεδομένου ότι η αιτία της κατάρρευσης του πνεύμονα είναι ότι ο ελεύθερος αέρας που συλλέγεται μεταξύ του πνεύμονα και του θώρακα θέτει υπό πίεση τον πνεύμονα του ασθενούς, η θεραπεία βασίζεται στην αρχή της εκκένωσης αυτού του ελεύθερου αέρα, δίνοντας χώρο στον πνεύμονα να επεκταθεί ξανά και εξαλείφοντας το πρόβλημα που προκάλεσε διαρροή αέρα. Αν μιλάμε για τις θεραπείες για αυτό το σκοπό? Παρατήρηση μόνο, η αναπνοή συγκεντρωμένου οξυγόνου στον ασθενή για να αυξηθεί η απορρόφηση ελεύθερου αέρα, η άντληση ελεύθερου αέρα με βελόνα, η εκκένωση του ελεύθερου αέρα στον θώρακα με λεπτούς ή ελαφρώς παχύτερους καθετήρες σε περιπτώσεις με ποσοστό κατάρρευσης άνω του 30% μπορεί να είναι συγκαταλέγεται στις πρώτες επιλογές. Σε περιπτώσεις όπου η διαρροή αέρα από την επιφάνεια του πνεύμονα συνεχίζεται, μπορεί να χορηγηθούν συγκολλητικά φάρμακα στον υπεζωκότα ή ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση με βίντεο ή, σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, η ανοιχτή χειρουργική επέμβαση μπορεί να απαιτεί θεραπεία του προβλήματος που προκαλεί τη διαρροή αέρα.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να γίνουν για να αποφευχθεί η υποτροπή;
Ο κίνδυνος επανεμφάνισης διαρροών αέρα που αναπτύσσονται από τους πνεύμονες, ειδικά χωρίς άμεσους εξωτερικούς παράγοντες όπως το τραύμα, είναι υψηλότερος από τα άτομα που δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ αυτό το πρόβλημα. Με κάθε επανάληψη, αυτή η πιθανότητα αυξάνεται λίγο περισσότερο. Επιπλέον, σε περιπτώσεις που το πρόβλημα που προκαλεί πνευμονική κατάρρευση αφορά και τους δύο πνεύμονες, το ίδιο πρόβλημα μπορεί να εμφανιστεί και στον άλλο πνεύμονα. Για να μην αντιμετωπίσετε ξανά αυτό το πρόβλημα, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η ασθένεια που το προκαλεί. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει κίνδυνος αυτόματης επανεμφάνισης στην ίδια ή την αντίθετη πλευρά σε άτομα που έχουν αναπτύξει πνευμονική κατάρρευση, η οποία οφείλεται κυρίως στο άνοιγμα των αερόσακων στον υπεζωκότα. Ως εκ τούτου, σε αυτούς τους ασθενείς συνιστάται να αποφεύγουν πράγματα που προκαλούν διαφορά πίεσης και καταπόνηση των πνευμόνων, όπως αεροπορικά ταξίδια, καταδύσεις (βαθιές υποβρύχιες καταδύσεις), υπερβολική σωματική καταπόνηση και ασκήσεις στην πρώιμη περίοδο.
Επιπλέον, καθώς δεν είναι γνωστό πότε, πού και πόσο σοβαρό θα αντιμετωπίσουν αυτά τα άτομα το ίδιο πρόβλημα, δεν συνιστάται να περνούν πολύ χρόνο σε μέρη μακριά από την πόλη και τα νοσοκομεία, όπως πεζοπορία, κατασκήνωση στα βουνά, υπαίθριες δραστηριότητες. Αθλητισμός.
