Εάν το παιδί σας σας πει ότι ζαλίζεται, μην ανησυχείτε. Η ζάλη είναι επίσης συχνή σε υγιή παιδιά και μπορεί να προκληθεί από την περιστροφή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, τη γρήγορη αλλαγή από μια καθιστή θέση σε μια όρθια θέση. Ωστόσο, μερικές φορές η αιτία της ζάλης μπορεί να είναι πιο σοβαρή και συνιστάται να επισκεφτείτε έναν γιατρό εάν ανησυχείτε.
Το παιδί σας μπορεί να αισθάνεται λίγο ζαλισμένο όταν λέει ότι ζαλίζεται. Ωστόσο, εάν δηλώσει ότι περιστρέφεται γύρω από το δωμάτιο και ότι βιώνει αυτό το συναίσθημα ενώ κάθεται ή στέκεται, μπορεί να έχει μια πάθηση που ονομάζεται ίλιγγος. Είναι λίγο δύσκολο για το παιδί σας να εξηγήσει το αίσθημα του ιλίγγου, γι' αυτό καλό είναι να κάνετε συγκεκριμένες ερωτήσεις σχετικά με τα συμπτώματά του για να το κατανοήσετε.
Το πώς το παιδί σας εκφράζει το αίσθημα της ζάλης θα βοηθήσει τον γιατρό να προσδιορίσει την αιτία. Για παράδειγμα, αν πει ότι το δωμάτιο περιστρέφεται, ο γιατρός θα αναζητήσει αιτίες ιλίγγου, όπως μια μόλυνση του εσωτερικού αυτιού ή τη νόσο του Meniere. Ωστόσο, εάν το παιδί πει ότι αισθάνεται ότι λιποθυμά, ο γιατρός μπορεί να ελέγξει για χαμηλή αρτηριακή πίεση. Η απώλεια ισορροπίας μπορεί επίσης να υποδηλώνει πρόβλημα στο εσωτερικό αυτί.
Μπορεί να παρατηρηθεί με άλλες καταστάσεις όπως ζάλη, ημικρανία, ναυτία ή συγκοπή. Η συγκοπή ή η προσωρινή απώλεια συνείδησης είναι συχνή στην παιδική ηλικία. Γενικά, η συγκοπή εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της πτώσης της αρτηριακής πίεσης, αλλά μπορεί επίσης να φανεί ως αποτέλεσμα επιληπτικών κρίσεων ή ημικρανιών, δύσπνοιας του παιδιού, υπερβολικής αναπνοής και υστερίας.
Εάν το παιδί σας βιώνει ανεξήγητη, επαναλαμβανόμενη, σοβαρή ζάλη, επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό. Εάν η ζάλη σχετίζεται με τραυματισμό στο κεφάλι, συμπτώματα όπως υψηλό πυρετό, θολή όραση, απώλεια ακοής, δυσκολία στην ομιλία, αδυναμία στα άκρα, πόνο στο στήθος ή χαμηλό καρδιακό ρυθμό, συμβουλευτείτε αμέσως το γιατρό σας.
Συνήθως, η ζάλη είναι προσωρινή και υποχωρεί χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, εάν το παιδί σας νιώθει συχνή ζάλη, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει μια θεραπεία με βάση τα συμπτώματα. Οι πιθανές θεραπείες περιλαμβάνουν διουρητικά φάρμακα, φυσικοθεραπεία, ασκήσεις αποκατάστασης και, σπάνια, χειρουργική επέμβαση.
Ζάλη, Εμβοές και Καφεΐνη
