Προεκλαμψία (δηλητηρίαση εγκυμοσύνης); Εκδηλώνεται με αρτηριακή πίεση πάνω από 140/90 mmHg και πρωτεΐνη στα ούρα μετά την 20η εβδομάδα κύησης. Η εικόνα συχνά συνοδεύεται από οίδημα.
Ο μηχανισμός σχηματισμού μπορεί να ονομαστεί διαταραχή της αγγειακής κλίνης. Το υποκείμενο πρόβλημα είναι? Είναι η αδυναμία του πλακούντα να τροφοδοτήσει το μωρό με τη στένωση των λεπτών σπειροειδών αρτηριών που ευθυγραμμίζουν το κρεβάτι της μήτρας.
Εάν η αρτηριακή πίεση είναι φυσιολογική στην παρακολούθηση της εγκυμοσύνης, η αρτηριακή πίεση αυξάνεται μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και εάν αυτό συνοδεύεται από οίδημα και διαρροή πρωτεΐνης στα ούρα, ονομάζεται προεκλαμψία. Εάν σε αυτήν την εικόνα προστεθούν και επιληπτικές κρίσεις, που ονομάζουμε σπασμοί, ονομάζεται εκλαμψία.
Συχνές καταστάσεις προεκλαμψίας:
πρώτη εγκυμοσύνη
Μέλλουσες μητέρες κάτω των 18 ετών, άνω των 35 ετών
δίδυμες κυήσεις
Μητέρες με υπέρταση σε προηγούμενη εγκυμοσύνη
Διαβήτης κύησης κατά την εγκυμοσύνη, μέλλουσες μητέρες με κρυφό διαβήτη
μητέρες με χρόνια νεφρική νόσο
Έχετε μια αυτοάνοση νόσο (όπως ο Λύκος)
Εγκυμοσύνες με συλλογή νερού στο μωρό που ονομάζεται εμβρυϊκός ύδρωπος
Μητέρες τεσσάρων ή περισσότερων παιδιών
Παχύσαρκες μέλλουσες μητέρες
Συμπτώματα προεκλαμψίας:
Υπέρταση
Απώλεια πρωτεΐνης στα ούρα
Οίδημα
Οίδημα και υπέρταση αναπτύσσονται μετά από υπερβολική αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Υπάρχει υπερβολική κατακράτηση νερού στο σώμα. Λόγω της φθοράς της αγγειακής κλίνης, το υγρό μέσα στη φλέβα διαφεύγει από τη φλέβα. Το οίδημα στην προεκλαμψία δεν πρέπει να συγχέεται με το πρήξιμο των χεριών και των ποδιών τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης. Στην προεκλαμψία υπάρχει οίδημα που αφήνει κοίλωμα στην κνήμη (την περιοχή ανάμεσα στο γόνατο και τον αστράγαλο), δηλαδή μένει ίχνος όταν πιέζεται με το δάχτυλο.
Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης και το βάρος είναι σημαντικά στις συνήθεις παρακολουθήσεις εγκυμοσύνης και θα πρέπει να καταγράφονται.
Η αυξημένη απώλεια πρωτεϊνών στα ούρα, η αρτηριακή πίεση 160/100 mmHg, η μειωμένη ημερήσια παραγωγή ούρων, η όραση, ο έντονος πόνος στο στομάχι και ο μειωμένος αριθμός αιμοπεταλίων στο αίμα είναι τα σημάδια της σοβαρής προεκλαμψίας. Η προσθήκη σπασμών (επεισοδιακών κρίσεων) σε αυτή την εικόνα ονομάζεται εκλαμψία. Τώρα έχει αναπτυχθεί εγκεφαλικό οίδημα και έχουν αρχίσει αυτές οι κρίσεις.
Στην έγκυο αναπτύσσονται εγκεφαλική αιμορραγία, καρδιακή ανεπάρκεια, διαταραχή της πήξης, πνευμονικό οίδημα, νεφρική ανεπάρκεια. Η αναπτυξιακή καθυστέρηση αρχίζει στο μωρό, ο πρόωρος τοκετός ακόμα και ο θάνατος του μωρού στη μήτρα της μητέρας.
Στην ήπια προεκλαμψία, η μητέρα και το μωρό παρακολουθούνται πολύ στενά, αρχίζει η μείωση της αρτηριακής πίεσης ενώ παρακολουθούνται οι τιμές του αίματος. Όταν συμπεραίνεται ότι το μωρό μπορεί να ζήσει στο εξωτερικό περιβάλλον και τα συμπτώματα επιδεινωθούν, ο τοκετός γίνεται χωρίς καθυστέρηση. Γιατί η μόνη θεραπεία για αυτή την ασθένεια είναι ο τοκετός, δηλαδή η αφαίρεση του μωρού από την κοιλιά της μητέρας.
Η θεραπεία με μαγνήσιο ξεκινά για τη μητέρα για την πρόληψη σοβαρής προεκλαμψίας και εκλαμψίας. Μετά τον τοκετό, η μητέρα συνεχίζει να παρακολουθείται στην εντατική.
Ενώ η ήπια προεκλαμψία μπορεί να αντιμετωπιστεί, η σοβαρή προεκλαμψία και η εκλαμψία είναι σοβαρά προβλήματα υγείας που κοστίζουν τη ζωή της μητέρας και του μωρού.
Ευρήματα που είναι ο προάγγελος αυτής της ασθένειας, η οποία εμφανίζεται στο 6% όλων των κυήσεων και επηρεάζει όλα τα όργανα:
ξαφνική αύξηση βάρους
Το δαχτυλίδι της εγκύου είναι στενό,
Οίδημα προσώπου, οίδημα
Κούραση, σύγχυση
Αμνησία
Μειωμένες κινήσεις του μωρού
Στομαχόπονος
ξαφνική εξασθένηση της όρασης
πόνος στην περιοχή του ήπατος
ναυτία, έμετος
λίγη ούρηση
Η ανάπτυξη του πίνακα που προκαλεί μητρικό και βρεφικό θάνατο:
Λόγω της αύξησης της αντίστασης στα τριχοειδή αγγεία, που ονομάζουμε μικρά τριχοειδή αγγεία, και της βλάβης στο τριχοειδές αγγείο, αναπτύσσεται ανεπάρκεια στο μητροπλακουντιακό κρεβάτι (το μέρος όπου πραγματοποιείται η ανταλλαγή αίματος-θρεπτικών συστατικών μεταξύ του μωρού και της μητέρας) και δημιουργεί σοβαρός κίνδυνος για το μωρό.
Λιγότερο αίμα, λιγότερο οξυγόνο πηγαίνει στο μωρό, γεγονός που θέτει το μωρό σε μπελάδες. Η πίεση αυξάνεται στη μητριαία πλακούντα, ο πλακούντας διαχωρίζεται νωρίς και το μωρό χάνεται στη μήτρα. Τα αιμοπετάλια καταστρέφονται σε τριχοειδική δυσλειτουργία και ο αριθμός των αιμοπεταλίων στο αίμα μειώνεται. Ως αποτέλεσμα, οι παράγοντες πήξης του σώματος εξαντλούνται, η DIC (Disseminated Intravascular Coagulation) αναπτύσσεται και οδηγεί σε θάνατο.
